Bakterie kontra wirusy
Zarówno infekcje bakteryjne, jak i wirusowe mogą wywoływać ostrą biegunkę, jednak mechanizmy ich działania różnią się. Bakterie często wydzielają toksyny, które uszkadzają śluzówkę jelit, podczas gdy wirusy atakują komórki gospodarza, prowadząc do stanu zapalnego.
Choroby jelitowe
Choroby jelitowe, takie jak choroba Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego, mogą prowadzić do przewlekłej biegunki. Ich podstawowym mechanizmem jest nadmierna reakcja układu immunologicznego na własne komórki, co prowadzi do stanu zapalnego.
Nietolerancje pokarmowe
Alergie i nietolerancje pokarmowe, np. na laktozę czy gluten, mogą powodować biegunkę poprzez wzrost przepuszczalności jelit oraz nadmierną produkcję cytokin zapalnych, co wpływa na motorykę jelit.
Odwodnienie jako zagrożenie
Ostra biegunka prowadzi do utraty płynów i elektrolitów. Ciało mobilizuje mechanizmy kompensacyjne, takie jak zwiększone wchłanianie wody w jelicie, ale długotrwała biegunka może prowadzić do niebezpiecznego odwodnienia.
Rola mikrobioty jelitowej
Mikrobiota jelitowa odgrywa kluczową rolę w regulacji stanu zapalnego oraz odporności. Zmiany w składzie mikroflory jelitowej mogą wpływać na nabłonek jelitowy, prowadząc do zaburzeń w równowadze i rozwijania się biegunki.
Dietetyczne podejście
Stosowanie diety BRAT (banany, ryż, sos jabłkowy, tosty) jest klasycznym podejściem do łagodzenia biegunki. Te pokarmy mają właściwości stabilizujące jelita, dzięki niskiej zawartości błonnika i wysokiej zawartości skrobi.
Infekcje parazytarne
Nie tylko bakterie i wirusy mogą powodować biegunkę. Robaki jelitowe, takie jak glisty czy tasiemce, mogą skutkować przewlekłymi zaburzeniami, uszkadzając błonę śluzową jelit i prowadząc do malabsorpcji składników odżywczych.
Stres a jelita
Stres może wpływać na funkcjonowanie jelit, prowadząc do dysregulacji i częstszej biegunki. Hormony stresu, takie jak kortyzol, mogą zaburzać perystaltykę jelit oraz zwiększać ich przepuszczalność.